Ontstoken anaal klieren

Anaalzakjes noemt men ook wel anaal klieren.

Een beetje een onsmakelijk onderwerp om mee te beginnen misschien maar aangezien vrijwel iedere hondenbezitter er mee geconfronteerd wordt moeten we ons er maar even doorheen bijten. Elke hond ( en kat) heeft links en rechts naast de anus een anaalklier.

foto Anaal kleir
Anaalklier

De anus is een ronding met rond de sluiting 2 zakjes(klieren). Een anaalklier is een holte omgeven door kleine kliertjes welke een substantie produceren die deze zakjes vullen. Beide anaalzakjes hebben afvoergangetjes die weer uitmonden in de anus. Als hond (of kat) poept loopt de ontlasting langs de anaalklieren en deze neemt wat vocht mee. De zakjes worden geleidelijk leeg gedrukt, de inhoud verspreid dus over de geproduceerde drol. De geur van de drol krijgt zo een specifieke geur, een handtekening van de hond. Zo kan een andere hond ruiken van wie die drol is. Voor de hond dus erg belangrijk die geur maar voor ons een ware stank. Ook al houden we nog zo verschrikkelijk véél van onze honden hier trekt de mens dus de grens.

Ontstaan probleem

Als de zakjes goed functioneren is er helemaal niets aan de hand, het probleem ontstaat ook pas als de zakjes niet goed geledigd worden. Dit kan ontstaan door verschillende oorzaken nl; de afvoeren liggen te ver opzij of de afvoergangetjes zijn te klein, de inhoud te taai of een combinatie van dit alles. Als dit zo is raken de zakjes overvol dit jeukt bij de hond (kat) en het gevolg is meestal het “sleetje rijden”. Het kan ook zijn dat de hond gaat bijten net boven de staartbasis om er bij te kunnen. Dit kan behoorlijke bijtplekken opleveren en de hond kan je hulpeloos aankijken met grote ogen, hij ruikt de geur namelijk eerder dan wij. Er ontstaan dan kale plekken naast de staartbasis. Als de druk zo hoog woord kan een zakje zich spontaan ledigen, meestal is dit bij het plotseling schrikken, stress of juist vreugde. Hoewel dit voor de omgeving heel onaangenaam is gebeurd dit alles nog spontaan zonder in te hoeven grijpen. Want als de zakjes zich niet spontaan kunnen ledigen kan er een ontsteking ontstaan, door het vocht wat het lichaam dan geproduceerd word de inhoud van de zakjes dunner. Dit is de laatste kans voor de hond om spontaan op natuurlijke wijze het zakje te ledigen.

Het probleem

Als dat niet lukt zal het zakje spontaan scheuren, barsten en laat een scheurtje of gat achter. Het vocht zoekt dan een eigen weg… Voordat dit gebeurd zal de hond ziek zijn, koorts hebben en je kan ook een verdikte plek zien welke rood kan zijn naast de anus. Meestal stapt men in dit stadia naar de dierenarts, welke de plek ledigt of deze is net gebarsten. De hond krijgt een antibioticakuur en het geneest weer. Als Uw hond regelmatig sleetje rijd of reeds eerder een ontsteking aan de anaalklieren heeft gehad is het zinvol deze regelmatig te ledigen. Of dit te laten doen door de dierenarts. Soms is het probleem ook verholpen en maar eenmalig. In geval van afwijkingen aan de anaalklieren zal dit dus moeten blijven gebeuren gemiddeld zo een 4 x per jaar.

Hulp middelen

Wat wel eens wil helpen is het geven van een goed bot/smulkluif, door de gretigheid waarmee ze die naar binnen werken komt het er ook weer uit. Dus grote stukjes die door de ontlastingsgang de anaalzakjes moeiteloos schoon drukken.

Ook het wachten als uw hond poept en deze even rustig laten uitpoepen is zinvol.

Zwemmen is ook een grote schoonmaak voor de anaalklieren. Heeft u vragen stel ze gerust.