Gastenboek
Hieronder kun je een bericht achterlaten in ons gastenboek.
Let op: reacties verschijnen pas na handmatige goedkeuring door ons, wat soms enkele dagen kan duren.
Hieronder kun je een bericht achterlaten in ons gastenboek.
Let op: reacties verschijnen pas na handmatige goedkeuring door ons, wat soms enkele dagen kan duren.
Wij zijn enorm blij met onze lieve hond Zoë die uit het Q-nest afkomstig is. De liefde en stabiliteit waarmee ze is opgegroeid is nu de basis van wie zij is, en daar zijn wij Thea en Rob nog elke dag dankbaar voor! 🙂
Rob en Thea, deze fantastisch uitgebreide en mooie website, en niet te vergeten de Facebook groep, laat zien dat Misthy’s Friends veel meer is dan een kennel alleen. De transparantie, aandacht en kennis voor de hond en dit specifieke ras die jullie hebben, is bijzonder mooi om overal in terug te zien. Wij hopen dat jullie nog vele jaren doorgaan en een voorbeeld zullen zijn voor andere fokkers en eigenaren van een Zwitserse witte herder.
Lieve Rob en Thea.
2 bijzondere mensen die meer zijn dan alleen de fokkers van onze prachtige witjes. Altijd staan jullie voor de nieuwe baasjes van alle pups klaar. Geen vraag is te veel of de honden nu net het nest uit zijn of al jaren bij hun andere baasjes wonen. Zelfs als het hij jullie een beetje tegenzit blijven altijd even vriendelijke in voor een lolletje.
Leuke dingen organiseren zodat jullie alle honden nog eens terug kunnen zien. Want het blijven toch altijd een beetje jullie honden!
Onwijs bedankt voor de afgelopen jaren en alvast voor de jaren die nog gaan komen. Jullie zijn toppers en wij baasjes treffen het met zulke opperbaasjes.
Veel liefs Iwan, Fleur, Evy en Duuk.
Nog nooit had ik een hond geaaid… Altijd zei ik: hond erin, ik eruit…. Ik was zo bang….
En toen ging ons konijn dood en wist ik dat er iets moest gebeuren voor de kinderen. Eigenlijk was ik vanaf het begin van het ziektebed van ‘onze Bliksem’ al in mijn hoofd bezig met een hond, want een konijn dat zindelijk was en die alles prima vond, die gingen we nooit meer vinden. Maar dan wel zo’n hond net als de overburen. Want die was prachtig. Maar ik was zo bang…..
Via de website van de de vereniging (als je er niet in thuis bent, kies je (of wij in ieder geval)) toch voor een ‘keurmerk’ en kwamen we uit bij Rob en Thea. Ik weet het nog als de dag van gisteren: het was de eerste dag van de herfstvakantie, net voordat we een weekje naar Maastricht zouden gaan. Ik kom daar binnen en er komen meerdere honden op me af. Oh wat moest ik schakelen. Ik geloof dat de spanning van me af spatte. Ik was totaal overdonderd. Maar Thea en Rob stelden me helemaal gerust. Ik kreeg steeds meer vertrouwen. Na meerdere bezoeken durfde ik al meer dan ik ooit had durven dromen.
Ik raakte aan het idee gewend (want eigenlijk was ik in mijn hoofd al veel verder dan de buitenwereld wist, maar ja, om geen valse verwachtingen te scheppen naar de kinderen, hield ik de boot daarvoor toch een beetje af.)
Wat me het meest heeft geholpen is de uitspraak van Thea: de hond komt in jullie gezin, dus die gaat zich aanpassen. Niet andersom. Verder stelde het me enorm gerust dat ik 24 uur per dag mocht bellen als er wat was. En ‘als het echt niet gaat, mag je haar altijd terugbrengen’. Het voelde allemaal heel erg goed en toen wist ik het zeker: we gaan ervoor!
De kinderen waren dolblij!
En we hebben geen dag spijt gehad. Geen dag!
Ik ben vanaf het begin op training gegaan. Na de puppytraining volgde de gehoorzaamheidstraining: vier weken lang, drie halve dagen per week. Theorie en praktijk. Dat was pittig. Want iemand die nog nooit een hond heeft geaaid, en bang is, moet van heel ver komen. Wat heeft die training zijn vruchten afgeworpen. Ik was niet meer bang, had zelfs stukjes worst ‘los’ in mijn jaszak zitten voor de (toen) lastige opdrachten, en durfde (ja je lacht je rot) zelfs een bal met kwijl uit haar bek te pakken (nog steeds denk ik: jakkes! maar… alles voor Ziva).
Inmiddels is ze 5 jaar oud en kan ze speuren als de beste en luistert ze goed. Wandelen in het bos of op het strand vindt ze heerlijk, rennen achter de bal aan ook (liefst in de modder, de sloot en in het water). Ze slaapt iedere nacht bij één van de drie kinderen (het rouleert) en soms is er discussie over wie haar gaat uitlaten. En dan niet wie aan de beurt is, maar staan ze in de rij. En dat na vijf jaar.
Lieve Thea en Rob, we zijn ontzettend dankbaar dat jullie op ons pad zijn gekomen en dat jullie pupje Geel aan ons hebben toevertrouwd. Jullie hebben ons (mij) zoveel vertrouwen gegeven. Nooit had ik gedacht dat ik zo dol zou kunnen zijn op een hond. Wat heeft het ons allemaal veel gebracht! Dank jullie wel!
Jetteke, Wim, Saartje, Sietske, Timo & ZIVA
Jullie pupje ‘zonder’ werd onze Suzie, en zij inspireerde ons tot haar eigen boek. SUZIE. Nog iedere dag presteert ze het om ons te vertederen, aan het lachen te maken en te verbazen. De opvoeding gedurende de eerste weken is van het allergrootste belang en zorgt voor die fantastische basis waar wij nu nog de vruchten van plukken. Haar vertrouwen in mensen is enorm. Ze kijkt ons de hele dag naar de ogen: wat wil je van me, wat gaan we doen, gaat het goed met je?
Thea en Rob, het gaat fantastisch. Ton Verlind, Letty van der Geest. http://www.dogtime.nl