Mechelse herder Pasja is op 12 januari 2004 overleden.
Ter nagedachtenis aan Pasja
Pasja is op 12 januari 2004 op 15-jarige leeftijd overleden.
Een kanjer van een hond, met een perfect karakter.
In december kochten wij ons eerste huis. Daar wij hiervoor in onze huurwoning geen hond mochten houden, besloten wij nu een hond aan te schaffen. Wij kozen een Mechelse herder uit een nestje van een oom van Thea. Na enkele keren te zijn wezen kijken, mochten we onze pup met 6 weken meenemen. Een klein hoopje, dat vol verwachting naar ons keek. Wij noemden haar Pasja.
Zindelijkheid en training
Thea had 2 weken vrij genomen en wij begonnen dan ook direct met de zindelijkheidstraining. Ze had al snel door, dat als ze piepte, ze werd opgepakt om buiten in het gras een plasje te doen. Ook begon Thea al snel met het aanleren van commando’s en dit vond Pasja geweldig. Een hond met de wil om goed te presteren. Vechten met baasje Rob vond ze geweldig, maar zo snel als het baasje met de vingers knipte, gaf ze een lik en was het over.
Pasja en Timmy
Al snel kwam Witte herder Timmy bij het gezin. Pasja gedroeg zich als een echte moeder voor Timmy, een hond die dat op dat moment hard nodig had. Ze troostte en speelde voorzichtig met hem. Pasja en Timmy werden een hecht tweetal.
Als Pasja in de duinen liep en een andere hond deed vervelend tegen haar, hoefde ze maar één kik te geven en dan kwam Timmy in volle draf op de andere hond af en joeg hen weg. Ondanks dat Pasja zelf zeer goed in staat was dit zelf te doen. Pasja was een hond die keek wat er gebeurde en probeerde de goede te beschermen en ging altijd tekeer tegen diegene die een ander probeerde pijn te doen. Zo was het bij ons onmogelijk om eens flink te stoeien, daar Pasja altijd op diegene afstoof die dreigde te slaan of de kant koos voor de persoon die “AU” riep.
Pasja en Misthy
De komst van Misthy vond ze geweldig. Weer kon ze moedertje spelen en dat vond ze prachtig. Nu werden haar 2 oren schoon gemaakt, de ene door Timmy en de andere door Misthy. Als Misthy eens een ongelukje had, zorgde Pasja er wel voor dat we niets vonden. Ze heeft een geweldige tijd gehad met deze twee kameraden.
Pasja en Holly Two
De komst van Holly Two vond ze al wat minder prettig. Je kon merken dat ze oud begon te worden en het lopen haar niet zo best af ging en wat moet je dan met zo’n jonge speelse hond.
Verdriet en steun
In 2002 stierf haar beste vriend “Timmy”. Na die tijd kon je echt merken dat ze wat miste. Ze trok veel naar Misthy toe en bemoederde ze, zelfs Holly Two.
Pasja bleef trouw blaffen als de bel ging en stond steeds voorop bij bekenden en vreemden om een knuffel of koekje te bietsen en liet duidelijk zien wie de leidster van de roedel was. Maar het leiderschap verloor ze heel langzaam aan Holly Two.
Het ouder worden
De laatste paar maanden ging het steeds slechter met Pasja. Ze werd doof en zag bijna niets meer. Ze heeft een paar keer een zware achteruitgang gehad. Soms dachten we dat het over was, maar Pasja bleef vechten als of ze wist dat er nog iets moest komen.
In november 2003 was het dan zo ver. Holly Two werd moeder van 11 pupjes. Oma Pasja ging af en toe om een hoekje kijken en ging zelfs in de werpkist liggen. Ze bromde wel naar de pupjes als die haar beten of als ze te dicht bij haar in de buurt bezig waren. Maar ook niet meer dan dat. Toen ze door had dat alles goed was met de pups heeft ze ons laten merken dat het genoeg was.
Het afscheid
Ze wilde niet meer, het was over! Lopen, zien en horen, ze kon het niet meer! Onze “trouwe viervoeter” was op…. Ze had van de eerste tot de laatste dag geleefd en genoten, maar nu kon ze niet meer.
Pasja, je heb aan ons leven 15 jaar iets extra’s gegeven, je was een hond uit duizenden.
We zullen jouw trouw, blijdschap, alertheid, stabiliteit, vreugde, liefde voor ons en de kinderen, je geduld voor de andere honden, je waakzaamheid, je gedrevenheid om achter een tennisbal te rennen, je aandacht, maar vooral jou missen….
Je baasjes en de roedel.
Doe veel groetjes aan Timmy, we zullen aan je blijven denken. Het is wit in huis…
